تبیین “شرایط روابط نزدیک قاهره و تهران” از دیدگاه یک تحلیلگر مصری

«علاءالدین حافظ» این روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی مصری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران، با بیان اینکه چالش های منطقه ای کنونی به سمت تحکیم روابط مصر و ایران پیش می رود، به شرطی که این امر جدا از سایر کشورهای عربی اتفاق نیفتد، تاکید کرد: باید وجود داشته باشد. نوعی همکاری عرب باشد. – شجاعت ایرانی در طرح و موضوعات بحث برانگیز در جلسات باید واقع بینانه باشد تا هراس طرفین از بین برود.

وی همچنین گفت: هدف اعلام نشده اسرائیل از ایجاد بحران در محور فیلادلفیا با مصر، تمایل رژیم صهیونیستی به محاصره کامل نوار غزه برای تسریع در نسل کشی ساکنان این نوار است.

حافظ با بیان اینکه جدی یا جدی نبودن مذاکرات غیرمستقیم بین رژیم صهیونیستی و حماس به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها عبارتند از: نخست، خسارات انسانی ارتش اشغالگر در زمین است. هر چه تعداد تلفات در میان سربازان اسرائیلی بیشتر باشد، سطح دولت نتانیاهو در توقف درگیری ها بالاتر می رود.

رژیم صهیونیستی دوشنبه شب شدیدترین ضربه را از هفتم اکتبر دریافت کرد و شاهد بیشترین تلفات در صفوف ارتش اسرائیل در نبرد 110 روزه در نوار غزه بود که رسانه های صهیونیستی آن را “فاجعه بزرگ” توصیف کردند. عملیات خان یونس یک بار دیگر نشان داد که ارتش اسرائیل همچنان از همان جایی که همیشه ادعا می کرد، یعنی نجابت و غافلگیری، و در مقیاس کوچکتر، همان بدبختی را که در اکتبر متحمل شد، حمله می کند. هفتم (آغاز جریان هجوم الاقصی).

علاوه بر این، دولت اضطراری رژیم نیز در حال فروپاشی است و مخالفان دولت تا پایان جنگ صبر نکردند و اظهارات سیاستمداران علیه نتانیاهو روز به روز شدیدتر می شود.

این تحلیلگر عرب در ادامه نکته دوم را فشار داخلی خانواده های اسرای اسرائیلی بر دولت نتانیاهو دانست. پس از طولانی شدن جنگ، به ویژه با توجه به گزارش های مکرر مبنی بر کشته شدن اسرا در نتیجه بمباران رژیم صهیونیستی، شورای وزیران اسرائیل شانس رهایی اسرا از موانع را تسریع می بخشد. علاوه بر این، افکار عمومی جهان از کشتارهای ارتش اشغالگر خشمگین است و دولت های کشورهای خود را تحت فشار قرار می دهد تا به سرعت قتل عام رژیم اسرائیل در غزه را متوقف کنند.

نتانیاهو در روزهای اخیر با تظاهرات گسترده خانواده‌های اسرای اسرائیلی دستگیر شده توسط حماس و اقدامات جنجالی آن‌ها مانند بستن بزرگراه‌های مهم تل‌آویو و همچنین حضور آنها در جلسات رژیم صهیونیستی مواجه شده است. مجلس که همه اینها منجر به افزایش چشمگیر فشارها علیه او و ناکارآمدی دولتش شد. در سرزمین های اشغالی، فشارها افزایش یافت، حتی زمزمه های مختلف حاکی از آن بود که بهتر است اسرائیل به سمت آتش بس با حماس حرکت کند. معادله‌ای که در صورت تحقق، برای بدنه نتانیاهو بی‌جان و بی‌اعتبار تلقی می‌شود و سناریوهای کابوس‌آمیزی را برای آینده او به تصویر می‌کشد. اهمیت این موضوع را زمانی می توان درک کرد که بدانیم با وجود تشدید فشارهای داخلی بر نتانیاهو، فشارهای منطقه ای و بین المللی نیز علیه وی افزایش چشمگیری داشته است.

خسارات انسانی وارد شده به اسرائیل فراتر از ظرفیت دولت اشغالگر است

علاءالدین ادامه داد: من معتقدم شانس موفقیت میانجیگری فعلی که توسط دولت مصر یا قطر انجام شده بیش از هر زمان دیگری است و ممکن است منجر به توقف کامل جنگ شود و نه به آتش بس برای یک دوره خاص. زیرا تلفات انسانی اسرائیل از قدرت دولت اشغالگر بیشتر است و نمی توان از تغییر بنیادین افکار عمومی جهان که واقعیت نظام اشغالگر صهیونیستی بر آن آشکار شده چشم پوشی کرد.

مقاومت با تاکتیک های استراتژیک وارد جنگ شد

این تحلیلگر مصری گفت: مهم ترین سوال میزان موفقیت یا شکست میانجی گری ها برای توقف جنگ نیست، بلکه این است که آیا اسرائیل قبل از توقف جنگ به اهداف اعلام شده خود می رسد یا خیر. بر اساس اطلاعات کنونی، رژیم صهیونیستی در جنگ هفتم اکتبر شکست خورد و در دوره گذشته به دنبال هرگونه دستاورد نظامی برای حفظ آبروی دولت نتانیاهو بود که مقاومت فلسطین آن را از این رژیم سلب کرد. مقاومت با تاکتیک های راهبردی وارد جنگ شد که اهداف اسرائیل را یکی پس از دیگری نابود کرد.

دولت نتانیاهو بالاخره با شرایط مقاومت موافقت خواهد کرد

علاءالدین توضیح داد: کسانی که تحولات نبرد میدانی را دنبال می‌کنند، پیروزی ارتش اشغالگر بر حماس، اخراج رهبران جنبش از نوار غزه یا آزادی اسرا در میدان‌های جنگ را کاملاً غیرممکن می‌دانند و این بدان معناست که اهدافی که دولت اشغالگر جنگ غزه را برای دستیابی به آنها آغاز کرد کاملاً غیرممکن است شکست کردها در مقابل شجاعت مردان مقاومت فلسطین و در مقابل دولت نتانیاهو در نهایت با شرایط مقاومت موافقت خواهد کرد. به ویژه مواردی که مربوط به تخلیه اسرای فلسطینی از زندان های اشغالی، در ازای آزادی اسرای اسرائیلی است.

این نویسنده مصری در این زمینه گفت به نظر من تنها مانع توافق اسرائیل برای تخلیه زندان ها و توقف جنگ، آینده رهبری حماس در داخل نوار غزه است که مشکل پیچیده ای است. زیرا اسرائیل بارها اعلام کرده است که نوار غزه قبل از 7 اکتبر به حالت عادی باز نمی گردد. از سوی دیگر خروج حماس از نوار غزه صرفاً به معنای واگذاری غزه با دیگ طلا به رژیم صهیونیستی است که به ناچار با دکترین جنبش های آزادیبخش ملی در سراسر جهان مغایرت دارد. رهبران حماس نیز بخشی از بافت جمعیت نوار غزه هستند.

هدف اسرائیل از ایجاد بحران در محور فیلادلفیا محاصره کامل نوار غزه و تسریع نسل کشی جمعیت آن است.

وی در خصوص روابط کنونی مصر و رژیم صهیونیستی با توجه به جنایات جنگی صهیونیست ها علیه غزه، تصریح کرد: اختلافات کنونی مصر و دولت رژیم صهیونیستی خطرناک تر از زمان امضای توافقنامه کمپ دیوید است. اواخر دهه 1970 زیرا کشتارهایی که رژیم صهیونیستی در غزه انجام داد، دولت مصر را درگیر کرد. مصر نزدیکترین همسایه و برادر بزرگ غزه و صاحب گذرگاه مرزی است که شریان حیاتی ملت فلسطین در غزه است. بمباران نوار مرزی با مصر توسط ارتش اشغالگر که ادعا می شد به اشتباه انجام شده بود، خشم ارتش مصر را برانگیخت. علاوه بر این، آخرین بحران مربوط به محور فیلادلفیا است که ارتش رژیم صهیونیستی ادعا می کند که سلاح از این محور قاچاق می شود و دولت مصر را مسئول آن می داند. این ادعاها بی اساس است و هدف اعلام نشده اسرائیل از ایجاد بحران در این محور، تمایل رژیم اسرائیل به محاصره کامل نوار غزه به منظور تسریع روند نسل کشی علیه ساکنان این نوار است. بنابراین مصر مخالفت شدید خود را با نقض حاکمیت مصر در محور فیلادلفیا اعلام کرد. مقامات اطلاعاتی مصر همچنین به همتایان اسرائیلی خود اطلاع دادند که محور فیلادلفیا خط قرمزی است که نمی توان از آن عبور کرد و عبور از آن خطر عواقب محاسبه نشده را به همراه دارد.

پیشتر روزنامه عبری معاریو در این باره نوشته بود که می توان به تفاوت بزرگی میان تل آویو و قاهره در مسیر اقدام رژیم صهیونیستی به ویژه در محور فیلادلفیا که مصر را از غزه جدا می کند، اشاره کرد.

وال استریت ژورنال نیز به نقل از مقامات مصری نوشت که قاهره به تل آویو در مورد هرگونه حمله به محور فیلادلفیا و هرگونه موج آوارگی فلسطینیان هشدار داده است.

این روزنامه گزارش داد که قاهره به طور جدی در حال بررسی خروج سفیر خود از تل آویو است و عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر چندین تلاش نتانیاهو برای گفتگو با وی را رد کرده است.

وال استریت ژورنال همچنین افزود که روابط مصر و اسرائیل به پایین ترین سطح خود در دو دهه اخیر رسیده است.

بر اساس آخرین اخبار و در ادامه تلاش رژیم صهیونیستی برای تسلط امنیتی بر محور فیلادلفیا در نوار غزه، دولت مصر با درخواست این رژیم برای حضور موقت در این محور مخالفت کرد.

نزدیکی اعراب و ایران تضمینی برای حل برخی از بحران ها در منطقه است

وی در پاسخ به سوالی درباره برنامه قاهره در رابطه با ایران گفت: روابط مصر و ایران جدا از ماهیت روابط اعراب و ایران قابل بحث و تحلیل نیست زیرا مصر بزرگترین کشور عربی است و وسعت زیادی دارد. . وزن منطقه ای که نمی توان آن را نادیده گرفت. ایران نیز کشوری مرکزی در منطقه است و با کشورهای مختلف عربی روابط اقتصادی و سیاسی دارد. به طور واقع بینانه، هیچ چالش واقعی برای نزدیکی مصر و ایران وجود ندارد، برعکس، این نزدیکی در مقابل تلاش ها برای ترسیم مجدد خاورمیانه جدید برای خدمت به منافع غرب، «تعیین کننده» تلقی می شود. ناگزیر باید شهامت عربی-ایرانی برای طرح مسائل بحث برانگیز در جلسات و نشست ها به شیوه ای واقع بینانه وجود داشته باشد تا به نگرانی های دو طرف رسیدگی شود.

حافظ ادامه داد: من درک می کنم که قدرت های بزرگ جهانی هستند که از هیچ تلاشی برای افزایش شکاف بین اعراب و ایران دریغ نمی کنند زیرا نزدیکی اعراب و ایران حل برخی از بحران ها در منطقه را تضمین می کند.

وی ابراز عقیده کرد که نقش جبهه های مقاومت در روند هجوم به الاقصی و بهبود روابط با عربستان فرصت نزدیک شدن ایران و اعراب را فراهم می کند، به ویژه اینکه افکار عمومی عرب از حمایت جبهه های حمایت از … گروه های مقاومت فلسطین در برابر کشتار صهیونیست ها روابط نزدیک با پادشاهی عربستان سعودی مهم است.

تهران و قاهره هم اکنون در مسیر توسعه روابط قرار دارند و مهم ترین محرک در توسعه روابط دوجانبه و همکاری های منطقه ای دو کشور، منافع مشترک در موضوعات مختلف است. این دو قدرت بزرگ اسلامی می توانند با تکیه بر نیروی انسانی غنی و قرار گرفتن در آستانه شاهراه های مهم ارتباطی، مسیر ارتباطی جدیدی بین سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا ایجاد کنند. طبیعتاً در این مسیر کشورهای متخاصم و رقیب مانند آمریکا، امارات، ترکیه و حتی رژیم صهیونیستی ممکن است علاقه ای به توسعه روابط تهران و قاهره نداشته باشند. اما اراده رهبران دو کشور برای حفظ حداکثری منافع ملی در فضای متلاطم غرب آسیا می تواند راهگشای احیای روابط تاریخی دو کشور باستانی باشد.

انتهای پیام/