وی عنوان کرد: اما آگاهی مردم در ارتباط با موضوع جنگ نرم، جنگ رسانه‌ای، تلاش برای انزوای سیاسی جمهوری اسلامی و مقامات ارشد کشور کم است لذا باید نسبت به این موضوع آگاهی داشته باشیم که در جنگ ترکیبی هر کدام از این موارد در زمان مشخص و در شرایط مورد نیاز کشوری که مورد هدف جنگ ترکیبی قرار گرفته و مشخصا امروز در مورد جمهوری اسلامی ایران، به‌کار گرفته می‌شود.
صدرالحسینی افزود: در چنین شرایطی دولت به جای اینکه بتواند به مشکلات و مطالبات به حق مردم از اقشار مختلف از جمله بازنشستگان، معلمان، اساتید دانشگاه، کسبه و خدمات شهری، درمانی و بهداشتی رسیدگی کند به ناچار باید برای مساله امنیت، جبران خسارت‌هایی که آشوبگران و اغتشاشگران به اموال عمومی وارد کرده‌اند، هزینه کند.
سیدرضا صدرالحسینی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی آژانس خبری سیاست خارجی درباره تحریم‌های غرب علیه ایران و ارتباط آن با ناآرامی‌های اخیر با بیان اینکه آمریکایی‌ها جنگ هیبریدی یا ترکیبی علیه جمهوری اسلامی ایران و انقلاب و ملت ایران آغاز کرده‌اند، گفت: مسأله تحریم‌ها موضوع ملموسی است و بسیاری از سازمان‌ها، ادارات، نهادها، وزارتخانه‌ها و شرکت‌های خصوصی می‌توانند به خوبی این موضوع را درک کنند و حتی در بیان و صحبت خود بر موضوع تحریم‌ها تاکید کنند. بحث تحریم‌ها به خصوص در سال‌های اخیر و حدود یک دهه گذشته به عنوان یک گفتمان جاری در کشور کاملا روشن است و در هر محفل و منزلی که موضوع تحریم مطرح شود تقریباً فردی نیست که نتواند در ارتباط با آن موضوع ارتباط برقرار کند و مطلبی درباره موضوع تحریم بیان کند.
وی یادآور شد: زمانی هم که رسانه‌ها این موضوع که اموال مردم در حال سوختن است و ماشین آتش‌نشانی برای اطفای حریق وجود ندارد و جمهوری اسلامی برای رسیدگی به امور مردم کارآمد نیست را مطرح می‌کنند مردم دوباره عصبانی می‌شوند و این چرخه باطل به حرکت درمی‌آید.
کارشناس مسائل غرب آسیا بیان کرد: در این عین حال که تحریم‌ها بر روی سلامت و افزایش فشار روانی مردم به دلیل کمبود دارو در برخی موارد و برخی بیماری‌های خاص تاثیرگذار است اما هیچ رسانه‌ای عنوان نمی‌کند که این مشکلات به دلیل تحریم‌ها است. لذا این نکته باید همواره به‌طور کامل مورد توجه قرار گیرد که تحریم و اغتشاش دو لبه یک قیچی هستند.
کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه مساله اغتشاشات، در قالب جنگ شناختی و رسانه‌ای کاملا قابل توجه است، یادآور شد: این بدان مفهوم است که آمریکایی‌ها همزمان با اعمال تحریم‌های اقتصادی، تجاری و بانکی علیه جمهوری اسلامی و شرکت‌های خصوصی و حتی افراد فعال در حوزه اقتصادی، در عین حال در ارتباط با چرایی عقب ماندن کشور در حوزه‌های توسعه‌ای، اشاعه موضوع بیکاری، حل نشدن برخی از معضلات اقتصادی مرتبط با مساله تحریم هم اقداماتی انجام می‌دهند اما هرگز خودشان را عامل این تحریم‌ها عنوان نمی‌کنند تا نارضایتی‌ها، اعتراضات و تظاهرات و در نهایت اغتشاشات مدیریت شود.
وی با بیان اینکه یک سیکل و چرخه کاملا باطل در ارتباط با همزمانی تحریم، تشدید تحریم، تحریک احساسات و بالا بردن مطالبات را مشاهده می‌کنیم، گفت: در چنین شرایطی هر دولتی اولویت‌هایی را برای خود قائل می‌شود، به عنوان مثال در شرایط اغتشاشات و ناآرامی‌های اخیر تقریبا به حدود ۱۰۰ اتوبوس حمل و نقل شهری، ۸۰ اتومبیل پلیس و بیش از ۲۰خودرو آتش‌نشانی آسیب وارد شده است.حال این موضوع مطرح است که دولت با داشته ثابت و محدود به دلیل تحریم‌ها باید به کدامیک از این موضوعات رسیدگی کند؟ آیا باید برای ایجاد اشتغال سرمایه‌گذاری کند، یا اینکه آمبولانس‌ها و اتوبوس‌های خسارت دیده ناشی از اغتشاشات را جایگزین کند؟ لذا همزمان با اینگونه اتفاقات، یک موج دیگر از قضایای جنگ ترکیبی وارد کشور می‌شود و مطالبات را بالا می‌برد.
صدرالحسینی با اشاره به مساله تحریم‌ها خاطرنشان کرد: از استاد دانشگاه و دانشجویان مختلف که نیازمند استفاده از کتابخانه‌های بین‌المللی و تحقیقات و پژوهش‌های بین‌المللی هستند، در بحث حوزه پیشرفت کشور در حوزه علوم مختلف گرفته تا مسائل اقتصادی، بانکی و تجاری در چارچوب مساله تحریم، تقریبا برای بیشتر مردم روشن است.
اغتشاشات، در قالب جنگ شناختی و رسانه‌ای کاملا قابل توجه است/آمریکایی‌ها خود را عامل ایجاد اغتشاشات عنوان نمی‌کنند تا اغتشاشات مدیریت شود
صدرالحسینی ادامه داد: تحریک‌شدگان و اغتشاشگران در عین حال که به اموال خصوصی، دولتی و بیت‌المال لطمه و آسیب وارد می‌کنند، هزینه‌های دولت را بالاتر می‌برند و دولت به جای فراهم کردن اقدامات زیربنایی و اصولی، ایجاد شرایطی برای پیشرفت کشور و به‌کارگیری جوانان تحصیلکرده، باید آسیب‌های ناشی از اغتشاشات و ناآرامی‌ها به کشور را جبران کند.
