میخائیل اولیانوف سفیر و نماینده دائم روسیه نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین که ریاست هیات این کشور در مذاکرات جاری درباره رفع تحریم‌ها را برعهده دارد پیش از دیدار با علی باقری کنی به خبرنگار اعزامی آژانس خبری سیاست خارجی به وین گفت: وضعیت برای من کاملاً روشن نیست، اما ظاهراً همه طرف ها در مورد متن نهایی در حال رسیدن به اجماع هستند.
دور تازه مذاکرات رفع تحریم‌ها پس از نزدیک به پنج ماه وقفه، از دیروز پنجشنبه در پایتخت اتریش آغاز شده است. گفت‌وگوها پس از آن آغاز شد که جوسپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ادعا کرد که برای نجات توافق هسته‌ای، پیش‌نویس جدیدی را ارائه کرده که به تعبیر او بهترین نوع پیشنهاد است و با جزئیات دقیق به لغو تحریم ها و همچنین گام های هسته ای مورد نیاز برای بازگرداندن برجام می پردازد.
علی باقری کنی مذاکره کننده ارشد ایران پیش از آغاز مذاکرات گفته بود: ما ایده‌های پیشنهادی شکلی و محتوایی خود را به‌منظور هموار ساختن مسیر برای جمع‌بندی سریع مذاکرات وین، که با هدف اصلاح یک شرایط پیچیده خسارت‌بار ناشی از خروج یکجانبه و غیرقانونی آمریکا آغار شده، به طرف‌های مقابل ارائه دادیم.
اولیانوف ادامه داد؛ طرف ایرانی نیز پیشنهادات خود را ارائه کرده که فراتر از اصلاحات اروپایی‌ها است.
اما میخائیل اولیانوف می‌گوید که متن پیش‌رو متعلق به اتحادیه اروپا نیست و سندی است که اسفندماه گذشته در آخرین دور مذاکرات وین تنظیم شد با این تفاوت که برخی از بندهای آن اصلاح شده است.
باقری تصریح کرد: ایران آماده جمع‌بندی مذاکرات در مدت زمان کوتاهی است، اگر طرف مقابل نیز آماده اقدام مشابه باشد.
هیات جمهوری اسلامی ایران با اراده و اختیارات لازم برای دست یابی به توافق نهایی در مذاکرات حضور دارد و اگر طرف غربی تعصبات نادرستی را که در تضاد با مذاکرات حرفه‌ای است کنار گذاشته و رفتار مسئولانه‌ای نشان دهد می‌توان در کوتاه‌ترین زمان به توافق نهایی دست یافت.
وی افزود که رسیدن به خط پایان «ممکن است خیلی آسان نباشد و زمان نشان خواهد داد که آیا ما موفق می شویم یا خیر. اما در کل فضای گفت‌وگوها جدی است.»
بعد از آن انریکه مورا معاون بورل در توئیتی اعلام کرد که گفت‌وگوها را با محور متن پیشنهادی اتحادیه اروپا پیگیری می‌کند.
او در این باره به خبرنگار آژانس خبری سیاست خارجی گفت: «من معتقدم که این یک تفسیر نادرست است،چرا که متن اتحادیه اروپا وجود ندارد، بلکه یک متن مشترک است که هماهنگ کنندگان اتحادیه اروپا تعدادی اصلاحات را در آن پیشنهاد کرده‌اند. بنابراین متن متعلق به اتحادیه اروپا نیست، بلکه یک میراث مشترک است که روی میز باقی مانده و روی آن بحث می‌شود.»
