
یک کارشناس امور منطقه ای گفت که ایران و افغانستان باید چالش های آنها را ببینند و آنها را در یک “بسته جامع” حل کنند ، زیرا یک رابطه پایدار بین دو طرف است.
نوزار شفیعی در مصاحبه ای با ایسنا گفت: “من فکر می کنم مسائل ایران -فگانستان به هم پیوسته است و بدون این مسئله نمی توان مشکلی را حل کرد.” به عنوان مثال ، یکی از نگرانی های ما مسئله آب است و اگر مشکل آب برطرف نشود ، نمی توان در مورد مسئله مهاجران موافقت کرد. این رویکرد همچنین بر همکاری اقتصادی دو کشور تأثیر می گذارد.
وی ادامه داد: اگرچه هر دو کشور در حوزه اقتصادی به یکدیگر احتیاج دارند ، اما عدم موفقیت و حل و فصل سایر موضوعات نیز بر مسائل اقتصادی تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، این تنش ها باعث تقویت اراده ایران برای تحقق دولت طالبان می شود و اگر دری برای شناسایی طالبان وجود داشته باشد ، با عدم حل این چالش ها از بین می رود.
“تأثیر منفی دیگر در حل مسائل بین دو کشور این است که راه برای نیروهای افراطی که در افغانستان و پاکستان بوجود می آیند ، برای ایجاد ناامنی در مرز و داخل ایران باز است و بنابراین مسائل در هم تنیده است.” آنها باید حل شوند ، ما باید این مسائل را در یک بسته ببینیم و سعی کنیم رابطه پایدار بین دو کشور برقرار کنیم.
این کارشناس منطقه ای گفت: “علاوه بر همه این مسائل ، تعدادی از نگرانی های عمومی عمومی در روابط دو کشور وجود دارد که عمدتا به دلیل نوع دولت های مشترک و ایدئولوژی در ایران و افغانستان است.” هنوز اعتماد به نفس ایران وجود دارد که دولت طالبان در ایدئولوژی خود می تواند یک شریک قابل اعتماد و طولانی برای ایران باشد. ما هنوز نمی دانیم که آیا طالبان با پیشنهاد ایران برای تشکیل یک دولت بزرگ در مقیاس موافق است ، زیرا فقط در ایران ، شکل گیری چنین کشوری رابطه ثبات را ایجاد می کند زیرا عدم شکل گیری این کشور باعث بی ثباتی در افغانستان می شود و این فرصت را حذف می کند. برای همکاری
وی با اشاره به اظهارات وزیر امور خارجه ایران در مورد نتایج سفر وی به افغانستان ، گفت: “به نظر می رسد که مذاکرات خوبی در کابل وجود دارد و آقای اراکچی می گوید که مقامات افغانستان به دنبال موضوعاتی هستند که فراتر از تفاوت طبیعی است ایران و افغانستان در مذاکرات اخلاق را به وجود می آورند.
در پاسخ به این واقعیت که “به نظر می رسد طالبان نوعی راه برای دستیابی به خواسته های خود است ، شفیسی گفت:” حتی اگر او به این امر بستگی داشته باشد ، او هنوز یک منطق منطقی دارد. ، در حالی که سعی در تفکر و درک درجه ای از منافع ملی بنابراین ، من فکر می کنم تعامل بین ایران و طالبان از نظر عاطفی نیست ، بلکه حاوی درصد زیادی از منطق و عقلانیت است.
پایان پیام